DÍA INTERNACIONAL DO LIBRO INFANTIL E XUVENIL DE PONTEVEDRA

DÍA INTERNACIONAL DO LIBRO INFANTIL

Era unha vez unha… Princesa. Non?

Como saberedes, o 2 de abril, para conmemorar o nacemento de Hans Christian Andersen, celébrase o Día Internacional do Libro Infantil.

Cada ano, a OEPLI (Organización Española para o Libro Infantil e Xuvenil) traballa para celebrar este día no maior número de lugares de toda España.

A mensaxe do cartel é da escritora Luciana Santori e ilustrador é Ziraldo .

Salón do Libro Infantil e Xuvenil de Pontevedra!

Este ano o tema do salón é CANTA BICHERÍA! Os animais son os protagonistas desta edicións: domésticos, salvaxes, polares, nocturnos, acuáticos... Formigas, osos, cans, paxaros, animais de todas as partes do mundo, de lugares coñecidos e de lugares por coñecer...

Visita este mundo fantástico da man de Extravaganzza Pérez, a personaxe creada por Ledicia Costas e que cobra vida neste Salón.

Lembra que podes visitar o Salón do 1 ao 23 de abril no Pazo da Cultura de Pontevedra.  

A biblioteca Luis Rei de Cambados gaña o premio estatal Biblioteca Pública y Compromiso Social 2015

A  Biblioteca Municipal de Cambados Luis Rei gañou o premio convocado pola Fundación Biblioteca Social.

O proxecto Canto conta Cambados!, presentado pola biblioteca, foi valorado como o mellor proxecto por, segundo o xurado, "normalizar ao usuario con discapacidade" o que "facilita a cohesión social e cidadá ao eliminar as fronteiras de destinatarios, actúa coa proximidade e a reivindicación lingüística, de forma que cultura e libro deveñen en instrumentos de pertenza, participación cidadá e transformación". Este proxecto foi o único remitido desde Galicia á segunda edición deste certame.

Faro da Escola

 Neste enlace podedes ver as actividades realizadas en colaboración co xornal Faro de Vigo

Pulsar para acceder ás actividades relacionadas co Faro da Escola

8 de Marzo Día Internacional da Muller Traballadora

8 DE MARZO DÍA DA MULLER TRABALLADORA

En 1880 Rosalía de Castro preguntábase ao comezo do seu libro Follas Novas

Daquelas que cantan as pombas i as flores,

Todos din que teñen alma de muller.

Pois eu que n´as canto, Virxe da Paloma,

¡ai! ¿de que as terei?

 ACCESO DE MULLERES A NIVEIS SUPERIORES DE INSTRUCCIÓN.

Un dos primeiros intentos legais de proporcionar ás nenas algún tipo de educación superior foi a creación , con Fernando VII, en 1819, dos “Reais Estudios de Dibujo e Adorno”. O seu obxectivo era principalmente económico tentando favorecer a industria lixeira en España. Os requisitos para a admisión eran :coñecemento da doutrina cristiá, saber ler e ter coñecementos dos “principos de escribir” aínda que estes dous últimos requisitos non eran indispensables.

Outra das profesións desempeñada por mulleres era a de comadroa ou parteira. Esta actividade, regulada en 1750, normalizaríase en 1804, establecendo que as matronas foran examinadas polos Reais Colexios de cirurxía nun acto teórico-práctico. As candidatas tiñan que ser viúvas ou casadas (con consentimento do home).

O maxisterio era outra das saídas profesionais. Algúns centro privados ocupábanse da súa formación así como a Escola Lancasteriana. O título obtíñano previo exame de reválida nas Escolas Normais de Mestres. Habería que esperar a 1858 para que aparecese a primeira cultura feminina co título oficial coa Escola Normal Central de Mestras.

A Lei Moyano de 1857 permite que se establezan as Escolas Normais de Mestras para mellorar a instrucción das nenas. Aínda así en 1880 non se estudaban nestas escolas nin Xeometría, nin Ciencias Naturais nin Física.

Nun Decreto de 17 de marzo de 1882 confía, case exclusivamente o ensino de párvulos, ás mulleres.

Respecto a profesión de enfermería non se consideraría como tal ata 1880 onde o Instituto Rubio, hospital docente de caridade, crearía unha escola para a súa formación.

Matricularse libremente no ensino universitario oficial, sin previa consulta á autoridade, non sería posible ata 1910.Entre os anos 1880-1890 quince mulleres conclúen os seus estudos universitarios.

Emilia Pardo Bazán convertiríase na primeira catedrática universitaria en 1916 e, co voto en contra do claustro.

Nunca é tarde

Eu tiña unha granxa en África…

Karen Blixen (Rungsted, Dinamarca, 1885-1962), tamén coñecida polo seudónimo de Isak Dinesen, foi unha escritora serodia que  publicou o seu primeiro libro –Seven Gothic Tales (1934)- case aos cincuenta anos. Posteriormente escribiría, entre outros e tamén en inglés, Out of África (1937), un relato dos anos pasados en Kenya dirixindo unha plantación de café, Winter´s Tales (1942) e Anecdotes of Destiny (1958). Publicado póstumamente no ano 1963, Ehrengard  foi o seu derradeiro libro.

O  texto de Karen Blixen, Ehrengard , é un xeito de abandonar o real, a súa carga e consecuencias para abrir o territorio dos soños. Segundo a propia autora, todas as penas pódense soportar se facemos que entren a formar parte dunha historia ou se contamos unha historia sobre elas.

Elas tamén lían, len e seguirán lendo.

Con esta galería de imaxes queremos salientar o valor do libro. Como lectoras ou como escritoras velaí vai esta galería de imaxes.